Liefdesillusies
De slijtplekken op mijn knieën
geven mijn gebrek aan liefde weer,
terwijl mijn bijna altijd blauwe ogen,
de waarheid dubbel onderstreept.
Mijn illusies van haar glimlach,
was een echo van die andere man,
en mijn dwaasheid vol verlangen,
vervolmaakt haar weerbaarheid.
Haar macht, door beiden wel gezien,
hoeft natuurlijk niet misbruikt te worden,
maar ach, sommige tradities nu eenmaal,
hebben geen menselijke reden nodig.
enjaeva: | Zondag, augustus 14, 2005 17:09 |
prachtig verwoord zou ik zo zeggen!!!!! leuke stijl van dichten mag ik wel liefs mij | |
milamber: | Zondag, augustus 14, 2005 16:20 |
ghehehe toch maar zo? petje af trouwens, bittere ironie uiterst poetisch verwoord groetjes kerwin |
|
Djerco Scholte: | Zondag, augustus 14, 2005 15:29 |
ehm.. ik denk dat we er wel van kunnen uitgaan dat de uitdaging dubbel en dwars geslaag is en jij maar zeggen dat je er niet veel over nagedacht hebt. Ik heb de titel bedacht maar ik had er nooit zo'n poeitisch stuk van kunnen maken, petje af! Gr Djerco |
|
Mathilde: | Zondag, augustus 14, 2005 14:29 |
geweldig! meer van dit! liefs, mathilde |
|
kimW: | Zondag, augustus 14, 2005 14:11 |
lekker vreemdgegaan?? hihi kimkus |
|
Tuimelaar: | Zondag, augustus 14, 2005 13:30 |
ik kan hem niet goed volgen, ligt waarschijnlijk aan mij, maar 't is wel een mooie. | |
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 14 augustus 2005 | ||
Thema's: |