geheelde scheur
de aarde rook muf, het was benauwd
alsof de onweerswolk er al hing
doch het zou nog uren duren
voor de bliksem mijn hart zou vinden
de woorden uit jouw gespleten tong
wisten mijn schild wel te doorbreken
en mijn eens zo’n complete hart
is door jou nu pijnlijk gespleten
plots was toch het onweer daar
en verlangend naar wat pijnloosheid
begaf ik mij in het open veld, hopende
dat de bliksem mij weer heel zou scheuren
Djerco Scholte: | Maandag, augustus 15, 2005 17:44 |
Uitdaging zeer geslaagd zou ik zeggen Heer Winterklaas pijnlijk maar verdovend mooi Gr Djerco |
|
Tuimelaar: | Maandag, augustus 15, 2005 16:40 |
autch! wel mooi |
|
chocaatje: | Maandag, augustus 15, 2005 13:56 |
Super!!! liefs mieke | |
milamber: | Maandag, augustus 15, 2005 13:35 |
=) | |
Mathilde: | Maandag, augustus 15, 2005 11:25 |
pijnlijk prachtig! liefs, mathilde |
|
cindyketjeuh: | Maandag, augustus 15, 2005 10:27 |
hey, wat een prachtig neergezet gedicht zeg. ik zou het zelf zeker niet kunnen hoor. doe zo voort!!! knuf cindyketjeuh -xxx- |
|
Marjolein.: | Maandag, augustus 15, 2005 10:25 |
Hmm..wat zal ik zeggen? Ik vind de twee laatste zinnen mooi gevonden. Liefs, Marjo. |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 augustus 2005 | ||
Thema's: |