Een reiziger aller tijden
In deze stille uren
- de aanleiding niet beredeneren -
wuift de angst mij weg
en lift er mij mijn veren.
Laat gedroogd in zon en blauw
de wind door vleugels spoelen.
Naar onbekende oorden.
Een reis met een bedoelen.
Alleen de liefde laten spreken.
Een reiziger aller tijden.
Een vlucht te gaan voor altijd onderweg.
Verleden, heden, toekomst zal er in mij glijden.
willem
Fata Morgana: | Vrijdag, augustus 19, 2005 21:55 |
Heerlijke zinnen om door te dwalen, liefs Fata. | |
hiljaa: | Vrijdag, augustus 19, 2005 16:03 |
mooie poezie! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 19, 2005 13:31 |
prachtig poetischr mooi geschreven Willem schitterend mooi Liefs m@rcel |
|
Klaes: | Vrijdag, augustus 19, 2005 12:32 |
ware poezie groet/Klaes |
|
psych: | Vrijdag, augustus 19, 2005 11:19 |
geweldig mooi gr,,elze |
|
Lia : | Vrijdag, augustus 19, 2005 09:54 |
heerlijk..dat glijden van verschillende dimensies..knuffies...lIA | |
sunset: | Vrijdag, augustus 19, 2005 09:25 |
Zo treffend waar, poëtisch mooi Willem. Heel graag door mij gelezen. Liefs en zonnige dag / sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, augustus 19, 2005 09:03 |
En dat is een heerlijk weten... X Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |