er zijn dagen dat ik stilletjes in mijn zelf zijn ben gekeerd
ook glijden dagen voorbij dat ik het lachen ben verleerd
er gaan huilpartijen in mijn leven voorbij
ook zijn er dagen dan ben ik blij
gevoel wat ik niet kan omschrijven
woorden die ik niet kan schrijven
geen dag lijkt het zelfde te zijn
blij verdrietig of met pijn
ze komen en ze gaan
en ze geven aan
later in een verder stuk
of je nam of ontnam je geluk
verder gaat het leven als je blijft wensen
dat je zult horen bij die mensen
die altijd een vechter zullen blijven
om het leven te omschrijven
roerig en de moeite waard
en de lucht weer opgeklaard
ik weet dat het nooit anders zal gaan
dus komen de dagen er aan
de nachten in stilletjes verwerkingsproces
weer een dag later klaar voor weer een les
beginnen we weer met niets
en krijgen vast wel weer iets
19 08 enja<eva>
hiljaa: | Vrijdag, augustus 19, 2005 15:58 |
ik vind dit een mooi gedicht maar moet het biijlichten want zo is het niet leesbaar voor mij! knufliefs--hilja-- |
|
psych: | Vrijdag, augustus 19, 2005 11:23 |
moi neergezet, ik lees verdriet, en ook verwarring,,, en ja,, we blijven leren , onze rugzak vult zich steeds naar meer liefs,,elze |
|
sunset: | Vrijdag, augustus 19, 2005 09:40 |
Leren doen wij inderdaad - hopeleijk - altijd. En gelukkig is het leven nooit hetzelfde. Dat maakt het juist ook mooi. Treffend delend verwoord. Liefs en fijne dag / sunset |
|
Auteur: soulmates eva roelofsen | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |