De Fles.
Diepe treurnis is de herder
Die mij lijdt naar diepe weemoed,
Ik kom geen stap zo verder
Weet echt niet hoe het met mij moet.
De alcohol verwoest mijn leven
Met de herder aan mijn hand.
Hij zegt stop dan toch eens even,
Zo krijg ik met hem nooit een band.
De fles is mijn allergrootste vriend
Hij zal mij nooit tot woede drijven,
Ik zing met hem mijn levenslied
Zal altijd mijn beste maatje blijven.
's Morgens ben ik heel ambitieus,
Sta op en denk wat zal ik doen.
Maar helaas heb ik niet veel keus
Het wordt dus de fles, mijn visioen.
Mijn herder haalt nooit een jonge,
Hij geeft mij slechts een "wijze" les,
Zie steeds sneller, noodgedwongen,
De bodem van mijn literfles.
1-7-2005
Demie/J: | Vrijdag, augustus 19, 2005 23:16 |
Mooi geschreven. En ga zo door met dichten mooi gedicht Liefs Demie |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 19, 2005 19:21 |
Heel mooi geschreven neznaj. Het doet mijn denken aan het liedje de fles van Jan Boezeroen. Knuff m@rcel |
|
remie: | Vrijdag, augustus 19, 2005 16:15 |
hik...mooi dichie...hik....neem nog een slok...hik... a gossie....hik...leeg...liefzzzzzz Remie | |
Lia : | Vrijdag, augustus 19, 2005 16:08 |
sterk hoor..knuffie. proost!! |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |