soms wordt ik zo moe
van alles om me heen
de wereld buiten mijn hart
benauwd en verstikt me
waar moet ik heen
met mijn talloze gedachten
ze zitten opgesloten in mijn hoofd
zoekend naar een uitgang
mijn dagelijkse zorgen
lijken met de dag te groeien
zij nemen mij gevangen
in de draden van hun web
zal iemand mij ooit
volledig begrijpen
mij kunnen troosten
en me uitkomst bieden
misschien
zal die dag aanbreken
misschien ook niet
we zullen zien
en ik zal wachten
in aarzelende onzekerheid
~19 augustus 2005 ~
Demie/J: | Vrijdag, augustus 19, 2005 23:12 |
Mooi mooi !!! En idd iedereen word wel eens moe van mensen/dingen om je heen van daar dat ik er een poosje terug ook zelf een gedicht van heb geschreven. Maar die is lang niet zo mooi als deze Liefs Demie |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 19, 2005 18:42 |
heel mooi geschreven maar er zijn best mensen die jou begrijpen Mienke. Knuff/liefs m@rcel |
|
kriekske: | Vrijdag, augustus 19, 2005 18:38 |
mooi verwoord... ik blijf ook steeds zoekend naar die ene begrijpende ... liefs |
|
*pekeltje*: | Vrijdag, augustus 19, 2005 18:26 |
wow mooi neergezet er zullen vast mensen zijn die jou begrijpen maar het niet laten zien erg herkenbaar -x- | |
Auteur: mienke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |