soms denk ik
soms denk ik wel eens
zou hij me vergeten
misschien wil hij
helemaal niets
van mij weten
zou hij het zeggen
of denken misschien
het doet me zeer
hem zo weinig te zien
nog niet zo lang geleden
mailden we heel vaak
het lijkt wel of hij nu zegt:
‘ik staak’
misschien zie ik dingen
die er helemaal niet zijn
maar waarom voel ik van binnen
dan toch een klein beetje pijn
scientist: | Vrijdag, augustus 19, 2005 22:33 |
Dit gedicht legt de vinger op een moderne open wonde: we kunnen heden ten dage zo vlot met elkaar communiceren dat we ons verwaarloosd voelen bij een kleine radiostilte. Eisen we elkaar niet wat te veel op? ("We" in vorige zin is veralgemening hoor ;) ) |
|
mienke: | Vrijdag, augustus 19, 2005 22:27 |
erg mooi geschreven, liefs mienke | |
Rien de Heer: | Vrijdag, augustus 19, 2005 22:10 |
Au..au...oh...fictie.... Groetjes, Rien. |
|
*~~~Glitter~~~*: | Vrijdag, augustus 19, 2005 22:00 |
inderdaad wie kan jou nou vergeten zo een lief persoon? nou ikke nooit hoor! xxxxx |
|
psych: | Vrijdag, augustus 19, 2005 21:33 |
wie kan jou nu vergeten,, niemand toch liefs,,elze |
|
Klaes: | Vrijdag, augustus 19, 2005 21:15 |
nee hoor schat ik vergeet je niet......... Groet/Klaes |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 19, 2005 21:14 |
Soms mag je daar ook best over denken.. Heel mooi fictief geschreven Knuff m@rcel |
|
Lievelingetje45: | Vrijdag, augustus 19, 2005 21:13 |
Gelukkig fictie voor jou voor vele de werkelijkheid! Zo goed ingeleefd, net echt en toch fictie, gewoon schitterend gedaan! Liefs en een fijn verjaardagsfeest! |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |