Aan mijn oudste, lieve dochter Cindy
Voor haar een en twintigste verjaardag
Geschreven met wat monodiplodie
Klinkt dit gedicht als bij een donderslag
Zij was de bliksem dezer melodie
Het portret als dit van een kinderlach
De bloem als een vergeet-me-niet
Ons kind, nu zelf als moeder aan de slag
Nu ik haar zo als drie maal zeven zie
Is het alsof ik moedersjeugd herzag
En in grijzer wordende fantasie
Zie ik zo door de nacht heen nog de dag
Het is een familiale cohesie
Met elk om beurt voor het nageslacht
Die als grootouderlijke remedie
Ons aller einde toch zo mooi verzacht