laat me gaan
Laat me gaan naar
een plek waar ik
kan wonen zonder
zorgen zonder
kapot geslagen
dromen, laat me
vallen totdat
ik kan zijn
wie ik vroeger
altijd was een
kind van onschuld
zonder gebroken glas
breng me naar huis
en laat me leven
zonder ooit nog
eens te beven
daar ben ik pas thuis
Reacties op dit gedicht
| scientist: | Zondag, september 11, 2005 13:51 |
| Herken het gevoel voledig, mooi neergeschreven vind ik. | |
| vivika: | Donderdag, augustus 25, 2005 22:19 |
| heb ook wat andere gedichtjes van je gelezen. Allemaal heel pakkend en mooi geschreven.chapeau. Liefs | |
| Nais: | Donderdag, augustus 25, 2005 21:52 |
| Ik wil ook terug kind zijn. Werd er stil van.. mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Agrear | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||