in je ogen lees ik leegte
leegte door verdriet
woorden galmen eindeloos
jij bent verdwenen
waarheen dat weet ik niet
ver, heel ver weg nu
in je houding zie ik tranen
maar onzichtbaar
alsof het altijd regent
je loopt gebogen, net als
of je, jaar na jaar,
eenzaamheid kende
in je gezicht hoor ik de echo
van de woorden nog eens na
opgedroogde sporen
zo vertel jij je verhaal
want wanneer ik voor je sta
spreekt je lichaam duizend talen
Fortune: | Zondag, augustus 28, 2005 16:12 |
prachtig gedicht... liefs, Samantha |
|
Marjolein.: | Zondag, augustus 28, 2005 15:37 |
Erg mooi weer, Ike. Ook ik ben blij weer wat van je te lezen. Liefs, Marjo. |
|
Fri..: | Zondag, augustus 28, 2005 15:33 |
heel erg mooi, en weer leuk wat van je te lezen :) liefs |
|
Auteur: ike | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 augustus 2005 | ||
Thema's: |