ik kan wel huilen
omdat dat mij is aangedaan
maar wil het niet
verdruk al mij traan

wil even een schouder om op uit tehuillen
even bij iemand weg kunnen schuillen

geen maker op
zo dat ik dit gevoel als weer weg stop!

ik kan het niet meer
de pijn uit het verleden
het doet z'n zeer

maar wat als ik nou huil
als ik mij tranen laat zien
wat zullen de mensen wel niet denken
wat ze nu van mij zien??

het doet z'n pijn
de gedachtens aan toen
wou dat ik even iemand anders kon zijn
en niet deze oen

voel me vies en onbemind
is er ooit een dag
dat ik een oplossing vind?

zal ik alles ooit kunnen vergeten
zonder pijn kunnen verder leven?

wat mij is aangedaan
ik kan die gevoel
die gedachten er aan
is kan dit niet meer aan!!

en altijd maar vrolijk doen
liegen over hoe het gaat
altijd maar ander helpen
altijd maar die masker

maar als ik dan alleen ben,
op mij kamer
ben ik iemand hoe niemand mij kent

muziek gaat aan
zo hard dat niemand mij nog kan horen
als vliegt in het rond
en ik scheeuw,huil,sla

ogen rood van het huillen
knokkels blauw van het slaan
en een opgelucht gevoel

wand mag mij masker af
ja verklaar mij maar voor maf
maar ik val niemand hier mee lastig
ben van die gevoel af
en niemand die ik hier mee belast...