Tante Vogelien
tantes kamer met een erker
zo’n binnenwaarts doorlopend
en overdekt balcon met ramen, muft
gereformeerd net als in de kerk
zuinig om te lachen
als ik vraag of zij misschien
zoals kortjakje, ook een boekje
heeft met zilverwerk
nee schuddend, draait zij de hoge
kruk nog hoger voor het oude orgel
waarvan zij ongeduldig zuchtend
uit haar hoofd de toetsen trekt
zing maar opent uwe mond
beveelt zij, en bijna verstomd
piep ik: weet niet allemaal
die moeielijke woordjes
vrij en heel blijmoedig kweelt ze
dan jubel ik vandaag wel zelf,
daarna smakt zij de klep dicht
jeetje en bijna op haar vingers
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 30 augustus 2005 | ||
Thema's: |