Zo tegenstrijdig.
Ik ben soms zo blij
en kan bergen
echt verzetten.
Soms ben ik toch zo verdrietig
en denk;
Waar moet ik op letten?
De positieve dingen in het leven,
zijn ook mij,gelukkig vaak gegeven
maar ,dan denk ik toch zo vaak
die gevoelens zijn zo raak!
Mar wat ik mij veel gegeven
wat mag ik blij zijn
met mijn leven!
Een lieve man,
en fantastische kinderen..
wat, kan mij ,
dan nu nog hinderen?
Een prachtig kleinkind
zoveel
vrienden,
die er altijd zijn!
Waarom ,waarom toch..
voel ik steeds die pijn?
Ik kan het niet omschrijven,
noch verwoorden.
Het zijn trieste liedjes
met verdrietige accoorden.
Maar verder zal ik gaan,
en wil de sterren plukken
de zon zal ik kussen
de maan zal ik strelen,
mijn wonden zullen helen
en niemand,
nee,niemand
kan mijn enthousiasme
blussen!
Jannie Hoogendam: | Woensdag, augustus 31, 2005 23:09 |
Zo meis, dat klinkt al een stuk positiever. Fijn hoor...nu alleen denken dat dat nare gevoel over zal gaan.Ik ken het echt ook Liefs Jannie |
|
mamsiemomo: | Woensdag, augustus 31, 2005 22:18 |
Hopelijk zal de pijn ooit afnemen. Dan blijven alleen nog de slechte herinneringen... Top dat je zo positief blijft... Liefs, | |
caroline leeuwerck: | Woensdag, augustus 31, 2005 22:08 |
heel mooi en met zoveel gevoelens het is gewoon prachtig geschreven |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 31 augustus 2005 | ||
Thema's: |