Ik omarm je
Voel je warmte
je adem in mn nek
Het moment wordt intiemer dan verwacht
Een blik van beide
Een aarzeling
Onze blikken beginnen elkaar te mijden
Het verlangen wordt te groot
Jij weet dat ik weet t
Even uit ons doen
Zo afstandelijk opeens
We willen elkaar allebei
Maar weten dat dit niet kan
Allebei gebonden
Is t waard dit op t spel te zetten??
Tot we dat niet zeker weten
Zullen we op onze tellen letten...
Klaes: | Zaterdag, september 03, 2005 20:06 |
Herkenbaar mooi Groet/Klaes |
|
m@rcel: | Zaterdag, september 03, 2005 11:52 |
prachtig fictief geschreven en zeer mooi ingeleefd. Knuff/liefs m@rcel |
|
Lia : | Zaterdag, september 03, 2005 11:47 |
oef.......moeilijk hoor... het gras is veelal groener bij de buren... enne.. iedereen heeft zijn onhebbelijkheden hoor..ook al zie je die nu kennelijk niet... knuf.. en veel wijsheid... Lia |
|