ik zit voor me uit te kijken
kijken naar het verleden
en zit te verglijken
en voel dat ik val, ik tuimel zo snel naar beneden
kijken naar het heden
mischien doe ik het nu eindelijk eens goed
maar ook daarmee ben ik niet tevreden
ik gooi altijd alles voor mezelf in het roet
staar voor me uit
en zit te denken
wou dat ik kon kijken door een ruit
wat de toekomst mij gaat schenken
maar helaas kijken naar de toekomst kan ik niet
moet er zelf wat van zien te maken
mag niet opgeven, want dan is er weer verdriet
zal over mezelf moeten waken
ik wil nu echt iets doen met me leven
iemand gelukkig maken mischien
iemand vinden die om mij gaat geven
weet niet wat er gaat gebeuren, zal het vanzelf wel zien