Scheiding is een behoorlijke grote stap,
dat weet elkeen en het is geen grap.
Als vriendschap uit elkander gegaan,
zodat ieder zijn eigen leven weer verder kon gaan.
Inderdaad tot het moment dat alles was ingericht,
dan gaan dus leterlijk ineens alle deuren dicht.
Weg belofte`s die eens zijn gemaakt daar voor,
alleen spelen op je gemoed dat gaat nog door.
Vraag me dan nu steeds ook weer elke dag af,
en ik meen het ik sta nu pas na 34 jaar paf.
Wat is nu erger lichamelijk of psychisch geweld,
ik zou NU kiezen voor lichamelijk ik ben uit geteld.
Een hele kleine woning voor zijn eigen kop alleen,
èèn slaapkamertje en overal van af zei hij meteen.
We hebben 2 kinders samen gehad die wonen nu nog bij mij,
maar daar mee ben ik nu toch reuze blij.