Je ogen,
ondoorgrondelijk, zo mooi.
Een schittering
van de taal,
door jouw hart gesproken.
Woorden
geheel vlekkeloos
overgaand in zinnen,
door enkel jou
en mij begrepen.
Het diepst
van jouw gevoel
lees ik zonder hapering.
Je kijkt me aan,
vragend naar omhoog.
Nog stilte
tijdens een stroom
van gedachten
van jou en mij,
uitgewisseld door een blik.
Zekerheid,
een sterk signaal,
helder als een ster.
Vertrouwen
in elkaars toekomst.
Gevangen nu.
Jouw mooie ogen,
als twee boeien
om mijn hart.
Voor ALTIJD...