nog twee minuten of ik kom te laat...
hopen dat die verdomde wekker morgen afgaat...
niets meer eten, want daar is geen tijd meer voor...
snel en perfect werken, geen pauze, want anders geraak ik er niet door...
om acht uur eindelijk thuis, nog wat werken, dan naar bed...
tanden poetsen, vlug wat eten, is de wekker wel gezet ?
zo gaat ons leventje er tegenwoordig wel aan toe...
veel depressieve mensen, stress en overmoe...
maar ja, zo moet het wel, of onze economie draait niet snel genoeg...
zorg maar dat je kunt volgen, of je valt over de boeg...
waarom moet het nu zo gaan, waarom nu toch zo snel ?
ik weet het niet hoor, zo onmenselijk allemaal en vreemd, dat is het eigenlijk wel...
ach ja, dat is de moderne tijd zeker, blijkbaar moet het op die manier...
en egoïsme en asociaal gedrag, da ’s de nieuwe vorm van plezier...
geweld is ook een spelletje dat men nu graag speelt...
tja, je moet nu eenmaal zorgen, dat je je niet verveelt...
veel miserie, armoede en hongerige magen...
de moderne, eigen tijd, ik heb zo wel mijn vragen...