Mn ogen zijn vochtig
De tranen branden
Ik probeer ze weg te slikken
Mn keel doet zeer
T verdriet wint t weer eens
De eenzaamheid komt
De wereld om me heen
Voelt weer koud
Waardoor komt het
Dat dingen zo snel veranderen
Mijn vrolijkheidsleger is te klein
Om van t eenzaamheidsleger te winnen
Misschien dat ik ooit vluchten kan
Naar een land van geluk
En een plek van samen zijn
Maar tot die tijd doet mn hart veel te vaak pijn.
hiljaa: | Zaterdag, september 10, 2005 22:00 |
een onbewoond eiland mischien!! knufliefs--hiljaa-- |
|
chocaatje: | Zaterdag, september 10, 2005 17:04 |
hahahah ja is goed maar we kunnen ook met de trein auto of vliegtuig.Ik vind t niet leuk als je misselijk wordt!!! liefs mieke |
|
Mayadegeit: | Zaterdag, september 10, 2005 16:57 |
Jij dan toch - ik zing wel kotsend over de boeg heen (mijn gevoel voor richting is namelijk niet al tè best ;) | |
Mayadegeit: | Zaterdag, september 10, 2005 16:56 |
Hoe herkenbaar.. misschien moeten we een schip opknappen en een beetje gaan varen gewoon ;) Kus. | |
m@rcel: | Zaterdag, september 10, 2005 16:32 |
voelbaar rakend hoop dat toch dat de pijn van verdriet plaats maakt voor de zon in je hart Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 10 september 2005 | ||
Thema's: |