Niemandskind
Lege ogen zonder zicht
een bodemloos bestaan
probeer mij niet te snappen
als ik mijzelf niet eens begrijp
doelloos dwalend
zonder enig thuisbesef
zoekend naar de woorden
om dit gevoel te vertalen
een lichaam zonder warmte
zonder remmen hunkerend
naar iets wat zij niet kent
maar hoe kan ik verlangen
naar iets dat ik nooit had
en ook nooit zal krijgen
…
Rachel
angel of tears: | Zondag, september 11, 2005 16:41 |
heel mooi geschreven! groetjes |
|
Janette Scharenborg: | Zondag, september 11, 2005 12:07 |
hunkeren naar iets dat je nooit heb gehad, snap ik helemaal, het liefde van je vader. Stop met zoeken Rachel wees blij met wat je wel heb gehad en nog steeds. Anders zal het je hele leven gaan heheersing. Veel liefs | |
Bekende vreemdeling: | Zondag, september 11, 2005 11:49 |
Mooi geschreven, het is fijn je om gevoelens te uiten met dichten vind je niet ? maar wees niet bang, alleen zul je nooit zijn :). Ik hou van je, puur omdat je mijn medemens bent. |
|
Lia : | Zondag, september 11, 2005 10:53 |
kei mooi beschreven...knuffie.. | |
m@rcel: | Zondag, september 11, 2005 01:08 |
schenk jou mijn warmte en een dikke knuff en voor morgen vele zonnestralen. Prachtig geschreven heel,heel mooi Trusten m@rcel |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2005 | ||
Thema's: |