T’s al 1 uur in de middag
En lig nog in mijn bed
Dacht dat jij nog naast me lag
Plots de herinnering, we hebben ruzie gehad
Jij en ik, midden in de nacht
Mijn telefoon
Een bericht na de volgende toon
Lief, ik zit bij een vriend thuis.
Ik weet niet eens waarom ik je bel
Nou, eigelijk te vertellen hoeveel ik je mis
En dat leven met en zonder jou onmogelijk is
O ja, ik kom deze week niet thuis
Zo is het nu zo vaak geweest
De ruzies en het schreeuwen
Het lijken wel eeuwen
Waarom is juist hij die man
Waarmee ik niet leven kan
Met geen pen te beschrijven hoeveel ik van hem hou
Mijn vriend, mijn lief, mijn hartendief
Nog nooit een nacht weggebleven
Maar nog is hij toch vertrokken, gewoon weggegaan
Ik heb het gevoel alles kapot te willen slaan
Wanneer is het over?
Onze liefde die altijd overslaat
in haat, woede en kwaad
Maar toch, ik wil hem niet kwijt
Voor geen miljoen of geluk in de eeuwigheid