Een kabbelend beekje
Stroomt rustig
Vind zijn weg langs de rond afgesleten stenen
Een teken van rust
Opeens begint het te regenen
Te hard voor het beekje
Het water vult de beek razendsnel
De beek treed buiten zijn oevers
Het rustige stromen is veranderd in wild water
De kleur is van helder naar modder bruin gegaan
Alles op zijn weg neemt hij mee
Verwoestend dat is t nu
Van het eens zo rustige beekje, daar is niks meer van over
ring: | Vrijdag, september 16, 2005 15:19 |
Ik kan me indenken dat het zo kan voelen als er iets schokkends gebeurt in je leven. Dat in een mum van tijd je wereld op zijn kop staat. ingrid |
|
scientist: | Woensdag, september 14, 2005 21:07 |
Dat klopt... maar zo wordt toch maar mooi een heleboel stinkende modder weggeslagen, en is het water in het beekje achteraf schoner dan ooit... | |
Dirk Hermans: | Woensdag, september 14, 2005 19:06 |
mooi liefs Dirk |
|
m@rcel: | Woensdag, september 14, 2005 14:05 |
droevig mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Irdana: | Woensdag, september 14, 2005 11:56 |
gedicht met diepere betekenis liefs en troostknuffel Irdana |
|
psych: | Woensdag, september 14, 2005 10:56 |
triestig hoor.. laifs |
|
hiljaa: | Woensdag, september 14, 2005 09:57 |
triestig hoor! mooi neergezet dat wel! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
Thema's: |