vrienden,
ze komen en ze gaan
die ene verlicht je leven
geeft je weer nieuwe hoop,
laat je weer denken
"er bestaat nog zoiets al gelukkig zijn"
weer kunnen lachen
even alles vergeten
maar dit kan snel keren
niet alles blijft duren
aan alle mooie dingen komt een eind
die ene "onmisbare" vriend verdwijnt uit je leven
al is het maar voor even
de duisternis komt terug
alle hoop is weer uit je leven gebannen
geluk, nooit van gehoord
altijd die trieste blik
in de verste verte geen sprankeltje hoop meer
al de mooie momenten weer vergeten
enkel nog akelige herinneringen
aan alles wat slecht was
dit kun je niet blijven volhouden
het laatste grasprietje waar je je aan vast klampt
is die ene vriend
je blijft hopen dat hij op een dag weer verschijnt