Ik lief mij
ik lief mij in jouw armen
waar rozen nooit verwelken
enkel jij en ik bestaan
in het licht van het leven
ik beroer mij met jou
voel lippen op mij branden
zo zacht en vederlicht
ik verwonder jou met mij
blikken die nooit wegkijken
enkel in elkaar geloven
is dat dan de kracht
van wat liefde heet
Jan van Dord: | Maandag, september 19, 2005 21:41 |
Heel mooi Lia ! jan |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, september 19, 2005 20:03 |
Lief.. X Annemieke |
|
Klaes: | Maandag, september 19, 2005 17:59 |
Prachtig Groet/Klaes |
|
Rien de Heer: | Maandag, september 19, 2005 17:44 |
Ik lief mij...?? Is dat Grunnings?? Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Maandag, september 19, 2005 13:22 |
schitterend mooi geschreven heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
chocaatje: | Maandag, september 19, 2005 11:45 |
Heel erg mooi. geniet er van. liefs mieke | |
switi lobi: | Maandag, september 19, 2005 10:35 |
Mooi en raak verwoord...liefsliefs switi lobi | |
sunset: | Maandag, september 19, 2005 09:11 |
Mooi verwoord door jou. Al begin ik Elzes invloed, minimaal in sommig woordgebruik, te merken ;=). Liefs en knuf / sunset |
|
psychin: | Maandag, september 19, 2005 08:38 |
psych taal ik lief mij. maar verder laif diggie lia |
|
psych: | Maandag, september 19, 2005 07:56 |
mooie titel en een prachtig diggie | |
De Voddenfilosoof: | Maandag, september 19, 2005 07:44 |
Een veelbelovende titel met een waarmakend gedicht! | |
Lievelingetje45: | Maandag, september 19, 2005 06:57 |
Schitterend! Vraag het me ook af! Liefs |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2005 | ||
Thema's: |