Op het scherpst van de sneden.
Nee jij loopt de kantjes er niet vanaf.
Net als iedereen begin je beneden.
Maar jij loopt nou al te zwaaien met je staf.
Veel treden overgeslagen,
laat het midden maar voor wat het is.
Ik zwijg je dood de komende dagen.
Want jij slaat de plank volledig mis.
Ik weet het, het valt niet mee.
Maar voor jou is de weg net als de rest.
Kijk is rond, niemand is tevree.
Het duurd niet lang voordat je bent weggepest.
Ik voel je aan als een berg bruinebonen,
dat mag je best weten.
Maar probeer niet in mijn hoofd te komen.
Ik heb je al zo vaak uitgescheten.
Jij denkt hier de scepter te zwaaien.
Maar jij zwaait gewoon veel te vroeg.
Probeer iedereen er maar bij te naaien.
Van jou heb ik nou wel genoeg.
En jij moet mijn baas worden,
dat is mooi dan.
Maar ik zeg dit nu met een blik zonder borden.
ROT TOCH OP MAN.