Ik weet niet hoe ik moet beginnen
Ik weet niet wat ik zal verzinnen
Weet je wat...........ik begin
En ik zie wel wat ik verzin

Alles wat ik wil vertellen is al eens verteld
Of ik heb je gemaild of ik heb je gebeld
Soms val je dan in herhaling
maar daaraan heb ik dus echt maling

Elisa je bent nu 41 jaar
Een mooie leeftijd maar nog lang niet klaar
Zo lang ik je nu ken en dat is al een hele tijd
voer je voor mijn gevoel nog steeds een innerlijke strijd

Je levensweg gaat niet over rozen
Helaas heb je daar zelf niet voor gekozen
Als je zelf mocht kiezen misschien
Zou het er toch heel anders uit komen zien

Ik heb je ongezien leren kennen als een open en eerlijke vrouw
Om die rede blijf ik je dus trouw
Heel soms voel ik me tot je aangetrokken
Maar dat kan niet want dan maak ik brokken

Daarom probeer ik die gevoelens buitenspel te zetten
Maar als vriend hoef je me dast niet te beletten
Geen dag gaat er aan mij voorbij
Of je bent in gedachte bij mij

Vaak denk ik aan wat jij hebt moeten doorstaan
Maar intussen ook heel goed besef
Dat het leven door moet gaan
Voor jou en je beide jongens gaat ook het leven door
En ik weet het elisa daar ga je voor de volle honderd procenten voor

Je hebt onlangs nog ondervonden
Dat het leven soms een vlijmscherp mes is
En dat snijdt hele diepe wonden
Ondanks deze ongetwijfeld donkerste dag in je leven
ben je om me blijven geven

Je hebt intussen ook weer een vriend
dat vind ik geweldig
Want ik vind dat je dat verdiend
Hopelijk krijg je nu wat rust in je leven
Als het teminste iemand is die om je wil geven

Waar je mee kan lachen en praten en huilen
Waar je ook je gevoelens mee kan ruilen
Maar vergeet een ding niet elisa
Wie je ook ontmoet of waar je mee door het leven gaat
Jou aller grootste verlangen
Jou eveline
Is nooit te vervangen