-Ene moment-
Geen rust in mijn hoofd
Prikkels die springen door elkaar
Ik weet nooit wat ik voel
Elke dag ben ik verdoofd
Een stilte op straat
Geeft mij het benauwde gevoel
Want het mag nooit te stil worden
Niet alleen zijn, dan weet ik hoe het mij verlaat
De hyper die omhoog kruipt
Langzaam gaat niet
Alles moet snel
Tot je erin verzuipt
Wat jij drukte noemt
Dat is voor mij goed
Zodat ik alles kan vergeten
De rust die dan opdoemt
Geen emotie
Geen gevoel
Het zijn er teveel
Mijn hoofd en hart
Weten daardoor niet wat ik voel
Op één moment van de dag
Vergeet je wat er is
De drukte die je dan niet ziet
Rustig herken je de lach
De drukte in mijn hoofd
Laat de regen niet doen schijnen
Daarom, vergeet me nu
En onthoudt dit moment, zodat je me later weer herkent
Dat ene moment
Die moet voor mij nog komen
Vandaag of Morgen
Nu kan ik er alleen nog maar van dromen…