Het is zo koud in deze stad
omdat ik weet dat jij naast mij had kunnen lopen
met je arm rond mijn schouders
of je hand zacht in de mijne
en toch ook stevig en beschermend.
Je bent zo kort dichtbij me geweest
toch
mis ik de warmte
waarvan ik droomde
en elke dag een beetje meer
hoopte en erop vertrouwde
dat jij het was die me dat geven zou.
Zelfs al trek ik veertien jassen aan
drie mutsen op m'n hoofd, over m'n oren
warme sjaals strak om m'n nek
blote handen diep in m'n zakken verloren,
zijn de straten te lang
het station veel te groot,
de mensen nemen teveel ruimte in
en het zijn er veel te veel.
Met vijftig mensen in de tram
is het de kou die mij verstikt