Dit gedicht ontstond geïnspireerd door het lezen van het gedicht ‘wandelen tussen twee terils’ van WalTack en geplaatst op Het Schrijvertje op 26-09-2005
'Zwarte berg' verwijst naar Zwartberg, een deelgemeente van Genk waar op het einde der zestiger, begin zeventiger jaren vorige eeuw een mijnstaking plaatsvond met een dodelijk slachtoffer door politiegeweld.
Verleden tijd
Waar schoten in de tijd weerklonken
en bloed kleurde de stenen rood
de zwarte berg die eens geschonken
is nu net als de kompel dood
Ik weet mijn weg tussen het veld
waar Genkse helden voetbal spelen
en zie het raamwerk van de lift
zich in het zonlicht stil vervelen
Gecrost wordt op de hoge afvalbergen
al ruik 'k nog steeds de geur van zweet en pijn
van hen die kolen hieuwen in de dieptes
En wat nog rest maakt mij nog altijd klein
'k Ben blij dat wij hen niet vergaten
die hongerden naar 't zwarte goud
waarmee voor kinderen een nieuwe toekomst kwam
Al werden vaders toen meestal niet oud.
**********
sunset 26-09-2005
**********
Anootje ...: | Zondag, oktober 31, 2010 07:15 |
Héél mooi geschreven :) Groetjes |
|
H.J.: | Dinsdag, september 27, 2005 23:17 |
Prachtig dicht, met dank voor het voorwoord. Dat maakt het nog indrukwekkender. H.J. |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, september 27, 2005 21:27 |
Mooigeschreven ! jan |
|
Fortune: | Dinsdag, september 27, 2005 18:22 |
wow.. mooi beschreven, dat de lezer in mij diep raakt.. liefs, Samantha |
|
Kuijlemans F.: | Dinsdag, september 27, 2005 15:49 |
maakt mij nog altijd klein F. |
|
hiljaa: | Dinsdag, september 27, 2005 14:13 |
mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
psych: | Dinsdag, september 27, 2005 08:21 |
een herinnering..... liefs,,elze |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 27 september 2005 | ||
Thema's: |