uitgebloeid
haar bloemen zijn uitgebloeid
en vallen troosteloos neer
om de bodem te bedekken
waar hij zijn eerste stappen zette
herinneringen aan vervlogen tijden
pamperbillen en tutjes in de mond
ze zijn voorbij, kinderen vliegen weg
weg uit moeders schoot
met een betraand gezicht
moet ik keuzes maken
of het de goede zijn?
de tijd zal het leren
Jan van Dord: | Dinsdag, september 27, 2005 21:06 |
Mooi gedicht! jan |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, september 27, 2005 19:25 |
Dat weet je vantevoren nooit zeker...... Groetjes, Rien. |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, september 27, 2005 18:50 |
mooi liefs Dirk |
|
Klaes: | Dinsdag, september 27, 2005 18:27 |
idd de tijd moet alles leren... Groet/KLaes |
|
Jacqueline: | Dinsdag, september 27, 2005 18:19 |
ja kleintjes worden groot! Moi gedichtje!!!xxxx | |
Niniki: | Dinsdag, september 27, 2005 16:51 |
Ja dat lijkt me erg moeilijk. knuffie Nini |
|
Irdana: | Dinsdag, september 27, 2005 16:13 |
een herkenbaar gevoel van iedere moeder mooi verwoord liefs Irdana |
|
psychin: | Dinsdag, september 27, 2005 15:19 |
kleine kinderen,kleine zorgen,grote kinderen ja grote zorgen. Laifs Lia |
|
Lievelingetje45: | Dinsdag, september 27, 2005 15:07 |
Gelukkig fictie! Liefs |
|
sunset: | Dinsdag, september 27, 2005 14:40 |
Voelbare zoekende verwoording. Liefs en knuf, sunset |
|
psych: | Dinsdag, september 27, 2005 14:38 |
pfff Lia,,,, kon ik je nu maar even aankijken laifs,,elze |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 27 september 2005 | ||
Thema's: |