urenlang
zit ik te bedenken
wat ik schrijven moet
de meeste van mijn gedichten
zijn saai en inspiratieloos
urenlang
zit ik te bedenken
hoe ik mijn leven
weer kleur kan geven
zelf het initiatief nemen
is niets voor mij
urenlang
zit ik te bedenken
wat ik nu eigenlijk wil
en kom tot de conclusie
dat ik jou
al mijn aandacht schenken wil
urenlang
zit ik te bedenken
om aan de wensen
van mijn hart toe te geven
maar mijn verstand zegt 'nee'
daar doe je niet aan mee
urenlang
zit ik te dromen
over vrienden en vriendinnen
maar weet nog steeds niet
wie ik echt kan vertrouwen
waarom maakt het leven
mij zo onzeker en bang
Niniki: | Donderdag, september 29, 2005 11:24 |
Helaas is het lang niet altijd duidelijk wie je kan vertouwen en wie niet, soms kom je daar na hele lange tijd pas achter.....en dan nog. Maar zoals Lia al schrijft, geniet van het leven, zoals het komt, met ups en downs. Knuffie Nini |
|
Lia : | Donderdag, september 29, 2005 07:45 |
zo is het leven...weinig zekerheden..probeer te genieten... dat is het allerbelangrijkste.. stop daar je energie in...knuffie.. en een fijne dag.. | |
Auteur: _Lieverdje_ | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
Thema's: |