In een web van woorden
Zoek ik naar de juiste
De spin des levens
Maakt de webben te groot
In een poel van tranen
Zoek ik naar verdriet
De poel is te diep
Om mijn eigen tranen te vinden
In een bloemenveld van vreugde
Zoek ik naar een lach
Het veld is te groot
Ik kan de juiste bloemen lach niet zien
In de spiegels van zelfreflectie
Zoek ik naar mijn eigenwaarde
Maar de spiegels vervormen
Zodat ik niet weet welk zelfrespect van mij is
Alles lijkt onbereikbaar
Zoekend, machteloos
Tot ik er achter kom
Dat ik het in me zelf moet zoeken
Cora (zij): | Vrijdag, september 30, 2005 14:30 |
mooie dit, erg mooi neergezet. Je toont lef, kracht en doorzettingsvermogen, stap voor stap kom je daar waar je wilt zijn, blijf zoeken ;-) |
|
Mig: | Donderdag, september 29, 2005 23:51 |
chocaatje...wat een mooi gedicht met lef...zo dit zoeken in jezelf...je mooie zelfreflectie...vervormen misschien even ..maar zijn de mooiste bloemen van het veld....Mig. | |
Irdana: | Donderdag, september 29, 2005 13:04 |
beter laat dan nooit;) liefs en fijne dag Irdana |
|
Lia : | Donderdag, september 29, 2005 12:34 |
nah toch nog wijs geworden... ;-) knuf.. | |
chocaatje: | Donderdag, september 29, 2005 12:18 |
hahahah neem je wel effe nieuwe schoenen voor me mee. Deze zijn versleten. liefs mieke |
|
L.Bert: | Donderdag, september 29, 2005 12:00 |
Verrassend hè die zoektocht? Blijf zoeken, we komen elkaar beslist zoekend tegen en vinden steeds iets verrassend nieuws. | |
sunset: | Donderdag, september 29, 2005 11:55 |
Zie je wel, net als de oplossing, ligt al het andere ook al in jezelf. Treffend neergezet. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
Thema's: |