Poëzie des levens: De Zoon
Niet de Romeinen hebben Hem vermoord
veeleer waren zij ’t werktuig van het kwade
toen ook wij schreeuwden ‘Dat Zijn bloed maar kome over ons’;
en nu weent zelf de leugenaar die Petrus heet en draagt zijn kruis
de taal der liefde wordt door hem nog altijd niet gehoord
De strijd duurt eeuwig lang al sinds de eerste tijden
want met het goede kwam gelijk het kwaad;
ik durf geboorte zien maar ook het sterven
omdat het leven fascinatie is;
ik ken naast blijheid ook het diepe lijden
En uit Zijn mond kwam op het eind stil ‘Volbracht’
toen door de dood Hij pas eeuwig leven kon;
mijn honger naar Zijn kennis, liefde nooit genoeg
en ook de zekerheid, het grenzeloos vertrouwen
dat liefde altijd is wanneer wij leven in Zijn kracht.
**********
sunset 30-09-2005
**********
ike: | Vrijdag, september 30, 2005 17:10 |
prachtig stilmakend geschreven liefs ike |
|
druppeltje: | Vrijdag, september 30, 2005 15:37 |
prachtige verwoording, sunset liefs druppel |
|
m@rcel: | Vrijdag, september 30, 2005 13:48 |
heel mooi Liefs m@rcel |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, september 30, 2005 09:34 |
Dieprakend en naar waarheid zeer mooi geschreven met liefs van mij Jannie |
|