De tijd die ik met je had noem ik niet echt zonde.
Toch voelde ik me verlaten en achtergelaten met een wonde.
Achteraf, alles stap per stap bekeken,
Werd de wonde toch een litteken.
Ben ik je vergeten?
Ik wil het niet weten.
Heb ik je vergeven?
Hopen in jou dat deed me leven.
Maar dat is maar een dom verwijt
Ik hoop niet meer en leef nog altijd.
Kan het je schelen? Was je aan het spelen?
Gekwetst en geraakt
Je hebt van een jongen een man gemaakt.