Letsel schaadt, imposante wonden
ontsieren het lijf door genadeslagen
scherpe klauwen klampen zich vast
een ontblote ziel vastgenageld
in de greep van psychische kwelling…
Eens glinsterde de weerschijn
van een briljant ingetogen mens
levenslustige ogen spelenderwijs
knipoogde naar het bruisende leven
gedoofd zijn vlammen, het smoort…
De verwoesting van een karakter
zoveel goeds bedrogen, ineen geklapt
lijden in geestelijk waanzin en angst
spelen op het cadans van de tijd
de grip is stevig, onverwoestbaar…
De kalmte vindt hij in chemie
slikt gestadig de rust door zijn lijf
kijk, hij vecht, bid en bijt het stof
opgewaaid voor zijn wankele voeten
herkauwt de woorden van angst…
Geslopen in een visuele cirkel
draait hij door een tandwiel, knarsend
een tand is gebroken, zijn ritme ontspoord
omwentelingen in een gebroken tijd
soms met een geposeerde lach…
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2005 | ||
Thema's: |