Mag de leegte overwaaien
waar is de traan gebleven
en het zoute bloed welk lippen prikte
hoe ver is het heden van verlangen vandaan
de angst die dwong
om terug te gaan
zijn de stemmen nu als sterren gebonden
aan donkere hemel gehangen
buiten bereik van hart en hand
de gedachte die onveranderlijk
naast het papier belandt
was het ruisen van leven altijd zo zacht
als de donzen waas die het gevoel verlamt
de kloppende pijn te weten
dat je in het volgen van de weg
je afslag bent vergeten
tel de leegte
van dagen vol tijd
aisorha: | Vrijdag, januari 13, 2006 11:52 |
Je houdt me van m'n huiswerk af, ik moet nĂș alles lezen voordat het niet meer kan, je weet maar nooit *paniek, paniek* .. toch raar dat dit geslacht zo kan schrijven.. xXx |
|
chocaatje: | Woensdag, oktober 05, 2005 20:39 |
Super zeg. heel mooi. liefs mieke |
|
m@rcel: | Woensdag, oktober 05, 2005 13:40 |
wat een pracht gedicht schitterend geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:38 |
Sterk en prachtig geschreven.....liefsliefs, switi lobi | |
Mathilde: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:07 |
geweldig! kus, mathilde |
|
Fri..: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:44 |
Wauw... echt weer een toppertje, ga zo door;-) |
|
Green eyes: | Woensdag, oktober 05, 2005 01:30 |
Wow! trusten Kerwin ;-) knuff |
|
Renate-td-: | Woensdag, oktober 05, 2005 01:05 |
Wat heerlijk je weer te lezen! Werkelijk een prachtig dicht, liefs Renate |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
Thema's: |