Ik moet uitpakken
‘alsof een kind zijn nieuwe cadeau bekijkt’
zo ‘verbaasd’ laat ik de dood overkomen
in de verpakking is de inhoud altijd anders
en laat zich vaak ongelegen in je leven komen
zo vergaat het mij, ik moet uitpakken
het leven schotelt het me voor
realistisch wil ik het benaderen
maar houden van komt tot wederhoor
O ja, ik ben mans genoeg met de dood
maar om te benaderen spreekt dat gevoel
zielsveel houden van geeft tranen
zo bladeren vallen met een doel
willem
Cora (zij): | Vrijdag, oktober 07, 2005 09:08 |
Jemig, mooi man... Elke zin hiervan raakt me, grandioos dit. liefs, |
|
hiljaa: | Donderdag, oktober 06, 2005 16:51 |
prachtig uitgepakt met dit gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|