Verdrongen in grijze cellen
sentiment van dwarrelende vlinders
gestaakte gevoelens diep gevroren
in een reeds beschimmeld kamertje
die het cadans van hartslagen trotseert…
De ramp die liefde heet
was verbannen naar het einder
slechts haar betoverend licht
de weerschijn van een zonsondergang
reflecteerde soms vage herinneringen…
In een vluchtige passage
hypnotiseerde twee oprechte kijkers
ontsprong het gevoel van rust in hevigheid
de oude, zwijgende vulkaan in eruptie
het vuur ontstoken na gedoofde stilte…
sunset: | Vrijdag, oktober 07, 2005 20:21 |
Ook oude schuren branden het felst ;=). Toch? mooi. Liefs, sunset |
|
Grittle: | Vrijdag, oktober 07, 2005 14:28 |
Een smeulend vuurtje wordt door de wind eerder weer aangewakkerd dan gedoofd... ;) Liefs |
|
switi lobi: | Vrijdag, oktober 07, 2005 00:33 |
Mooi....liefsliefs, welterusten....switi lobi | |
christina: | Vrijdag, oktober 07, 2005 00:31 |
:) prachtig genoten van je dicht |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2005 | ||
Thema's: |