Het harnas knelt in ademhaling
een sikkel doorklieft het geloof
schijnbare pretenties rispen op
gallig zuur verteert verbondenheid
welke slechts memoreert aan een naam…
Gedachtenkronkels stimuleren
projecteert ongewild het verleden
met een fris ritselende gedachtenstroom
of een desillusionerende reflectie
aanstonds verstomt de verbeelding…
Veranderingen dringen zich gretig op
geen enkele dag zal ooit hetzelfde zijn
zonder wens of vraag vermengd de tijd
verleden en heden in een maskerade
echter valse tronies blijven herkenbaar…
Als een mens zich oprecht weerspiegelt
treft de conclusie een harde realiteit
onfeilbaarheid is slechts voor verwanten
waarvan de ego door spiegeling is gebroken
een mens is slechts een nietig deel van de kosmos…
| Janette Scharenborg: | Vrijdag, oktober 07, 2005 21:00 |
| schitterend mooi verwoord, mijn compliment. veel liefs Janette | |
| sunset: | Vrijdag, oktober 07, 2005 17:26 |
| Jij 'speelt' mooi met prachtige woorden. Liefs, sunset |
|
| Auteur: Jeffry | ||
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||