Jij zult nooit de waarheid kennen
waarmee ik deze woorden schrijf
nimmer zal jij het verdriet voelen
achter mijn schreeuw
en als jij leest
lees jij enkel over liefde
Ik bescherm mijzelf tegen jou
je bent al zo diep doorgedrongen
in de kern van mijn wezen
dat ik mijzelf met jou identificeer
het beangstigt me
ik weet niet langer wie ik ben
Mayadegeit: | Maandag, oktober 10, 2005 00:04 |
Dan wist je dat daarvoor ook niet (sprak de wet der Logica ;) Kus. | |
freakangel: | Zondag, oktober 09, 2005 23:49 |
De verwarring en angst zijn voelbaarin je gedicht... Mooie verwoording! liefs freakangel |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2005 | ||
Thema's: |