Ogen vol geluk
maar ook verdriet
het leven dat zijn sporen liet
de droom ging traag verdwijnen
was het liefde?
was het vriendschap?
een leven vol met vragen
zo verstrijkt stil de tijd
van wat ooit een levenslustig leven was
vergaat stilaan de droom
en ook zijn lusten
toch kan hij op zijn manier erin berusten
geniet nog elke dag
die hem gegeven is
elke dag staat hij te wuiven
achter het raam in het bejaardenhuis.
Niniki: | Dinsdag, oktober 11, 2005 16:31 |
Prachtig Bieke, wat heb je dit mooi neergezet. Ik zie het zo voor me.........voor sommigen is het bejaardentehuis toch een soort van laatste fase. Een begin van een afscheid........ knuffie Nini |
|
hiljaa: | Dinsdag, oktober 11, 2005 16:24 |
bij ons geen tralie voor het raam! eigelijk voeld het wat droef aan! elk mens die in huis is weet dat hij er niet meer uitkomt, maar de meest berusten er zeker in! zeer mooi geschreven! knufliefs--hiljaa |
|
Cora (zij): | Dinsdag, oktober 11, 2005 14:41 |
O Bieke, heeft Willem dat nou ook bij jou? Naar trekje van hem, vind je ook niet? Heb ik nou nooit last van he, haha ;-) (laatste woord willen hebben) |
|
Riann: | Dinsdag, oktober 11, 2005 14:13 |
Liefdevol..mooi knuff | |
Oorlam: | Dinsdag, oktober 11, 2005 13:25 |
tijdloos maar vol tijd, mooi, anders | |
sunset: | Dinsdag, oktober 11, 2005 12:48 |
Tonend, treffend dit. Met toch een ondertoon van droefheid. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Cora (zij): | Dinsdag, oktober 11, 2005 12:47 |
Mooi gedaan Bieke, als ik bij ons langs het bejaardenhuis loop zie ik ook altijd de mensen op dezelfde plek zitten, ik groet altijd maar vriendelijk....is allicht hun dag ook weer goed. liefs, p.s. ik vind je een lieverd. |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2005 | ||
Thema's: |