Laurens: | Dinsdag, november 06, 2001 14:41 |
Weer 2e keer stuit ik op dit gedicht, |
|
Lonesome Cowboy: | Maandag, oktober 08, 2001 08:40 |
Sheen, In het voorjaar mag je mijn tuintje wel komen doen hoor... G. |
|
De tuinman weer.: | Maandag, oktober 08, 2001 00:01 |
Maar het is herfst, tijd voor vertering, Hans. | |
Hans Winter: | Zaterdag, oktober 06, 2001 13:06 |
De hak, de laars, het is een aloud symbool van geweld en onderdrukking. Van de hak van de ander, geschoeid en gevoelloos geworden, naar de blote voeten van jezelf, zo zacht van stap dat het de veerkracht niet breken zal. Het zal er goed toeven zijn. Als ik je gedichten lees, lijkt voor jou het voorjaar aan te breken. Onderschat de nieuw vormende kracht van de natuur niet, zou ik met Pramodah willen zeggen. |
|
Shadow: | Vrijdag, oktober 05, 2001 20:03 |
mooi shee... niemand kan aan de toekomst werken..als je niet me je verleden afrekend.... Go On!! Kiss sha |
|
Laurens: | Vrijdag, oktober 05, 2001 19:54 |
Ja,ja......mumumumumoooooiiii! | |
Een tuinman.: | Vrijdag, oktober 05, 2001 19:40 |
Ehhh..juffrouw sheena, even hoor, dat planten moet dat niet in het voorjaar? En gras ipv grint, ja is mooi, maar eerst het grint weg dan, sorry ik ben maar een eenvoudige tuinman en snap niet veel van gedichten. Toch wens ik u veel succes met morgen! |
|
11je: | Vrijdag, oktober 05, 2001 19:38 |
hoe graag zou ik willen dat het malse zachte gras ook toen al gezaait was! je raakt een gevoelige snaar sheen!! liefs 11je |
|
pramodah: | Vrijdag, oktober 05, 2001 19:30 |
en het zachte gras .van morgen met liefde gezaait overgroeit de sporen van gisteren......... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2001 | ||
Thema's: |