Jij begrijpt me
Jouw ‘lichaam’ rond
Je hals zo slank
En niet eens blond
Je klinkt als muziek
En je streelt me, ..daar
Samen met jou,… melancholiek
Jij raakt mijn gevoelige snaar
Ik bespeel je zacht
Maar soms ook hard
Zodat ik lach
Minder verward
Ik hou van jou onvoorwaardelijk
Al zeg je niets, dat is niet raar
Bij jou vind ik eindeloos geluk
Dankjewel,…. mijn lieve gitaar
unicornkim: | Vrijdag, oktober 21, 2005 15:02 |
aahh, hij is leuk zeg! :-) Het lijkt me heel leuk om te doen i.i.g. Je gevoel in muziek stoppen is ook heerlijk op welke manier dan ook! Genoten van het gedichtje. Liefs Kimberley |
|
Auteur: Mamsiemomo | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2005 | ||
Thema's: |