Vliegend tapijt
Ik bevind mij op een vliegend tapijt,
Krijg geen zin meer uit mijn pen,
Zorg vooral dat ik er niet afglijd
En soms trap ik even op de rem.
De gordels geven mij houvast
Bij een scherpe bocht is dat van node
Van hoogtevrees heb ik geen last
Ik voel mij een luchtpostbode.
Ik heb de aarde nu verlaten,
Helaas dat is mijn levenslot,
Hier kan ik het dichten laten
Mijn rijmklier zit geheel op slot.
Mijn inspiratiebron is leeg, gedaan,
Maar ik weet, niemand zal mij missen,
Er zijn vele anderen opgestaan
Die het rijm aanbod verfrissen.
Mijn geest is nu totaal ontwricht
Gegroet allen en ga nu vlug.
Bedenk ik weer een nieuw gedicht
Dan kom even weer op aard terug.
20-10-2005
Niniki: | Donderdag, oktober 20, 2005 12:27 |
Ja, wat ga je nou doen zeg? Kom je af en toe overvliegen, want dan wil ik even mee! ;-)) Knuffie Nini |
|
Sifra.K: | Donderdag, oktober 20, 2005 12:07 |
'T is waar je fijn mee reist ;) Liefs, Sifra |
|
Lia : | Donderdag, oktober 20, 2005 12:01 |
je had mijn bezem ook mogen lenen... fijne dag meneer Han...knuf.. | |
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 20 oktober 2005 | ||
Thema's: |