zonnestralen
ze dalen
op mijn hoofdje neer
ik wil meer
zonnestralen zij bepalen
dat mijn dag gaat stralen
het is enkel in mijn verbeelding
dat de zon die ik ondergeen beding
uit mijn hoofd kan denken
mij dat in gevoel kan schenken
buiten regent het pijpestelen
maar ik zal me niet vervelen
ik laat me bespelen
door de zonnestrelen
die ik in mij voel en komt door jou
jij van wie ik zoveel hou
de zon gaat nooit onder
zoals ik jou bewonder
jij bent zo bijzonder
ik kan niet zonder
dat gevoel
jij mijn doel
ik ga weer even lekker terug
liggen op mijn rug
gevleid met deken op mijn bank
en omdat ik jou bedank
de rust die jij me geeft
waar ik voor leeft
mijn zon gaat niet onder
jij bent en blijft bijzonder
ik weet dat als geen ander
niemand die dat verandert
22 10 2005 enja<eva>
hiljaa: | Zaterdag, oktober 22, 2005 22:17 |
zeer mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Zaterdag, oktober 22, 2005 16:50 |
wat een mooi gedicht het straalt van geluk Liefs m@rcel |
|
*zwarte schaduw*: | Zaterdag, oktober 22, 2005 15:33 |
mooi gedicht!! | |
Auteur: soulmates eva roelofsen | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
Thema's: |