We zaten rustig met elkaar te praten.
Maar ik merkte dat er iets mis was.
Omdat mijn woorden niet meer baten.
Ik vroeg je of er iets mis was.
Want deze kant van je ken ik helemaal niet.
Deze kant zag ik vandaag pas.
Je antwoorde mijn vragen sloom en stom.
En je ontwijkte elke vraag, Waarom?
Ik kon er niet meer tegen en ik vertrok .
ik wilde je niet verliezen maar ik waagde de gok.
Dagen erna stuurde je me een brief met de woorden, zonder vertrouwen is er geen wij.
Ik schrok van haar woorden, is het nu voobij.
ik schreef een brief terug, dat ik van haar hou.
En dat ik mijn leven voor haar geef en dat ik haar altijd vertrouw.
Daarna vroeg je me om vergiffenis
je bood je excuses aan voor je ergenis
Al was je ergenis niet klein.
ik heb het je al vergeven, als we maar samen kunnen zijn.