Gesloten deuren
angstvallig houd ik de deuren
van mijn pijnlijk hart
op een ondoorgrondelijk slot
onbereikbaar voor de wereld om me heen
met tranen diep van binnen
tover ik steeds opnieuw
een masker van een eindeloze glimlach
ik verstop me onder een deken van blijdschap
bang voor de toekomst
praat ik mooie woorden
die van een schijn vertellen
dat ik het allemaal wel weet
maar de echte waarheid is
dat ik me soms zo anders voel
dan dat mijn deuren jou vertellen
het wordt tijd
het slot van mijn hart te breken
de tijd is aangebroken
dat ik moet stoppen
met het angstvallige dichthouden
van mijn gesloten deuren
ik ga er voor strijden
wetend dat op een dag
mijn deuren zich zullen openen
en opnieuw licht en liefde
mijn kamertje zal vervullen
~23 oktober 2005 ~
watspreektjouaan: | Zondag, oktober 23, 2005 15:12 |
Wat kan jij herkenbaar schrijven.... Maar ook gewoon heel mooi! |
|
Ninatje: | Zondag, oktober 23, 2005 14:35 |
egt een super mooi gedicht... ik kan me er wel in vinden... en probeer jezelf te tonen wie je bent.. ookal is dit moeilijk!! XXX | |
sunset: | Zondag, oktober 23, 2005 14:07 |
Deuren, maskers ... Funest als jij wilt laten zien aan de andere wie en hoe jij werkelijk bent. En zeker funest als jij echt gelukkig wilt worden in dit leven. Tonend, delend verwoord. Liefs en fijne zon-dag, sunset |
|
riel: | Zondag, oktober 23, 2005 13:55 |
als je de deur niet openkrijgt wil ik je daar best mee helpen hoor... | |
Koene: | Zondag, oktober 23, 2005 13:26 |
Mooi geschreven lieverd... | |
manik: | Zondag, oktober 23, 2005 12:17 |
allemaal hebben we onze deur wel eens op slot op dat moment beschermt het ons maar niet te lang anders verkommeren we op een herkenbare manier geschreven mooi manik |
|
Auteur: mienke | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2005 | ||
Thema's: |