een koppel wit
je hebt een
koppel wit gekocht
maar 'snachts vliegen
je zwarte vogels
ongrijpbaar in hun veren
tot in de kleine uurtjes
blijf je het proberen
ze strelen
langs je huid
in jouw gedachten
spreken ze te luid
de welbekende zinnen
zo vreten ze je op
heel diep van binnen
je hebt de kooi geopend
nog vliegen ze niet weg
licht geeft hen vrij zicht
maar als het donker wordt
dan schreeuwen ze
de pijn die jouw
verleden heeft vermoord
wil melker
26/10/2005
m@rcel: | Woensdag, oktober 26, 2005 19:10 |
stilmakend mooi... Liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Woensdag, oktober 26, 2005 14:41 |
Aangegerepen door dit mooie gedicht......even slikken. Kus....liefsliefs, switi lobi |
|
hadassah: | Woensdag, oktober 26, 2005 10:27 |
Mystieus gedicht Wil, een gedicht dat je grijpt en waar je aan blijft denken. Prachtig gewoon. |
|
sunset: | Woensdag, oktober 26, 2005 09:54 |
Stilmakend pijnvol verwarrend mooi. Liefs en warme vriendschappelijke knuf, sunset(Ingo) |
|
hiljaa: | Woensdag, oktober 26, 2005 09:43 |
verwarrend mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Woensdag, oktober 26, 2005 07:36 |
poezie he.. mooi... | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2005 | ||
Thema's: |