Wegrennen
Wegrennen
30 oktober 2005
Een gezicht
in het donker
kijkt mij vreselijk star aan
Haar blik is strak
en lijkt mijn binnenste te kunnen zien
Mijn emoties, mijn leven, mijn persoonlijkheid
Mijn diepste geheimen
zijn niet te verbergen voor het gezicht
en de blik
De ogen die mij aan blijven staren
Ik wil rennen,
wegrennen voor de blik,
het gezicht in het donker
Weg van de ogen uit mijn spiegelbeeld,
die mij met mijzelf willen confronteren.....
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, september 04, 2016 23:36 |
| stel, je rent al haast weg van jezelf, van het starend waar gaan nemen waar je zo levendig had moeten mogen wezen, stel, je wendt je af, kome wat komt op de loop, en ziet dan net voor je pas een ander staan zo zachtjes als die daar je moeite nam, maar, hoe kan dat nou, niet zo smartelijk hard, wie ben je dan? dag vlinderkind, klein gedichtje om je talen naar je verhalen, ja zelfs nu natuurlijk ter glimlach deze dag, weerom te vinden, hans |
|
| Hans Winter: | Zondag, oktober 30, 2005 21:17 |
| nu de dagen minder gezicht gaan dragen, breekt de tijd van binnenzijden aan, van vragen of je dit zal moeten zijn, deze niet meer als vroeger speelse, nu zonder gespannen verwachten je zoeken beproevende blik, van mensen die elkaars geschenk verlangen te wezen, zo een die de kortste donkere dag zal weten te verzachten, en de dan komende, beschroomd nog toch weer op jezelf gerichte oogopslag heeft verlicht. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||