Bewonderend in aanblik
omsluit ik zijn koperbruine gloed
betast de dreiging van grillige wolken
verzoen me in broederschap met de regen..
Knoesten sieren jichtige eiken
majesteitelijk buigen ze in de wind
begroeten me laaghartig in zwieping
kraken met bezieling oudsher..
Dwarrelende bladeren beijveren
hoopvullende bedekking met nuances
geschakeerd in het vocht van sterven
kleurt de dood het volgende getij..
De nevel sluimert als een rookgordijn
schichtige reeën dampen lichtvoetig
ijlings scheren de laatste warmtezoekers
langs een zwart basalt in wederkering...
switi lobi: | Woensdag, november 02, 2005 15:17 |
Ademloos gelezen....práchtig...liefsliefs, switi lobi | |
Orphan Angel: | Woensdag, november 02, 2005 09:07 |
Ja, duidelijk een poëet die woorden weet te vinden. Liefs, Orphan Angel |
|
christina: | Woensdag, november 02, 2005 01:23 |
:) heel mooi liefs x christa |
|
maria : | Woensdag, november 02, 2005 00:22 |
ik nestel mij voor slapen gaan hier voel me in deze sfeer heerlijk thuis knuf met liefs, maria |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2005 | ||
Thema's: |